حکایتی بسیار زیبا و خواندنی

🌺🍃🍁🍃🍂🍃🍁🍃🍂

اسب سواری ، مرد فلجی را سر راه خود دید ڪه عصا بدست پیاده میرود ، 

مرد سوار دلش به حال او سوخت ، از اسب پیاده شد او را از جا بلند ڪرد و بر روی اسب گذاشت تا او را به مقصد برساند!

مرد افلیج ڪه اڪنون خود را سوار بر اسب میدید دهنه ی اسب را ڪشید و گفت :

اسب را بردم ... و با اسب گریخت! 

پیش از آنڪه دور شود صاحب اسب داد زد :

 "تو تنها اسب را نبردی ، جوانمردی را هم بردی!

اسب مال تو ؛ اما گوش ڪن ببین چه می گویم"

مرد افلیج اسب را نگه داشت 

مرد سوار گفت : هرگز به هیچ ڪس نگو چگونه اسب را به دست آوردی! می ترسم ڪه دیگر "هیچ سواری" به پیاده ای رحم نڪند